Green Tiny Houses Harlesiel

"Oh, nu heb ik hem toch per ongeluk aangezet," zegt Jan Sadowski, die even verbaasd kijkt alsof hij net op de lanceerknop van een ruimteraket heeft gedrukt in plaats van een douche. Hij stapt snel uit de douchecabine. Hoewel hij hierdoor droog blijft, wordt het plotseling een beetje krap in de badkamer van het 22 vierkante meter grote tiny house. We realiseren ons allebei dat 22 vierkante meter genoeg ruimte is voor vier vakantiegangers, maar te klein voor twee mensen om tijd in de badkamer door te brengen. Dus gaan we terug door de lichtgekleurde houten schuifdeur naar de woonkamer van het piepkleine vakantiehuisje.

Bij aankomst legt Jan uit waarom hij net volledig aangekleed in een douchecabine heeft gestaan om me uit te leggen hoe het werkt. Want zo ver was ik eigenlijk nog niet met de ruimteraket. De douche is immers een model dat NASA ook gebruikt aan boord van haar ruimteschepen. En wat doet zo'n astronautendouche in een tiny house? "Het water wordt gerecycled tijdens het douchen, waardoor 90 procent van het watervolume en 80 procent van de energie wordt bespaard," legt de man in de blauwe sportschoenen en gewatteerde jas uit. Jan Sadowski is de directeur van de start-up Green Tiny Houses. Een bedrijf dat Tiny Houses maakt en ze op speciale natuurlocaties door heel Duitsland plaatst om ze te verhuren aan gasten. Het hoogtepunt van het concept is dat de huizen zo zijn ontworpen dat ze honderd procent duurzaam zijn wat betreft hun energie- en grondstoffenverbruik.

Jan zit nu voor het grote panoramische raam van het huis, dat er van buiten uitziet als een grote spiegel van het landschap en van binnen uitzicht biedt op de natuur. De blauwzwarte bank waarop hij zich comfortabel heeft gemaakt, kan 's nachts worden omgebouwd tot een slaapplaats voor twee gasten, legt hij uit, net als er een koe achter hem het beeld in komt rennen. Ze stopt aan de andere kant van het raam en begint te kauwen. Het is een gezicht dat me aan het lachen maakt, terwijl ik me tegelijkertijd oneindig rustig voel. "Ik denk dat het bijzondere aan de Tiny Houses is dat we een plek hebben gecreëerd waar we duurzaamheid tot leven kunnen brengen," legt Jan uit. "En dat begint met mensen dichter bij de natuur te brengen," zegt hij, terwijl hij naar het uitzicht op het groen wijst.

Terwijl ik het huisje verken, valt mijn oog op een kleine ruit in de muur, waarachter ik iets zie wat lijkt op draden bruin papier. Ik heb dit ergens eerder gezien. "Zeewier," zegt Jan met een grijns, die mijn peinzende blik heeft opgemerkt. Hij legt uit dat de Tiny Houses uitsluitend geïsoleerd zijn met natuurlijke materialen, zoals schapenwol of zeegras. "Dit heeft als bijkomend voordeel dat zeegras vocht uit de lucht opneemt en weer afgeeft als dat nodig is. Dit heeft een positief effect op het binnenklimaat," voegt hij eraan toe. Hij liet het glas installeren zodat de huurders kunnen zien wat er schuilgaat achter de lichtgekleurde houten lambrisering, waarvan de nerven de muren van de kurkvloeren tot het plafond sieren met fijne bruine lijnen en knoesten. Het hout is ook behandeld met natuurlijke oliën in plaats van chemicaliën om de lucht niet te vervuilen met giftige dampen.

Hoe meer ik rondkijk, hoe meer ik onder de indruk raak van alle creatieve, duurzame oplossingen. Want je kunt in elke hoek zien dat er iemand over heeft nagedacht. In de badkamer, naast de astronautendouche, vind ik een verbrandingstoilet dat volledig zonder water werkt. In plaats daarvan, als ik op een knop druk en het deksel sluit, valt alles door een luik in een gesloten verbrandingskamer, waar het bij 600 graden wordt verbrand. Het enige dat overblijft is een asrest, die kiemvrij is en zelfs als meststof kan worden gebruikt. In de keuken ontdek ik een filtersysteem dat het water in de gootsteen zo goed zuivert dat je het zonder problemen kunt drinken - geen water uit plastic flessen nodig. Zelfs de handdoeken besparen water en energie. Dit komt omdat ze deels gemaakt zijn van berkenhout, waarvan de antiseptische werking de groei van bacteriën remt. "Dit betekent dat je ze langer kunt gebruiken voordat ze gewassen moeten worden," vat Jan samen. En natuurlijk is de gastenmap ook digitaal om papier te besparen.

Ik ben druk bezig met het bewonderen van de trap die onder het aanrecht kan worden gerold om ruimte te besparen, als ik word onderbroken door het luide geloei van een koe. We stappen het kleine houten terras bij de voordeur op om te kijken wat er aan de hand is. Maar de gevlekte viervoeter heeft zijn aandacht alweer op de groene grassprieten in de koeienweide gericht. Terwijl ik inadem, vullen mijn longen zich met de heerlijk zilte smaak van de zeelucht. Ganzen komen in formatie voorbij in de lucht en we sjokken over de vochtige groene weide naar een tweede Tiny House, dat volgens Jan een paar speciale extra's heeft om mee te pronken. Als we door de zwart omlijste portiekdeur naar binnen stappen, valt mijn blik meteen op het asymmetrische grote raam dat het landschap omlijst alsof het een groot schilderij is. Nog eens acht ramen vullen de kamer met licht en doen deze licht en ruimtelijk lijken. Bij het zien van de brede vensterbanken krijg ik meteen zin om de zilveren waterkoker op het gasfornuis te zetten en me in de blauwe kussens te nestelen met een Oost-Friese thee. Mijn verlangen naar gezelligheid wordt in ieder geval gedeeltelijk vervuld als Jan zich naar de open haard in het midden van de kamer draait en er houtblokken in begint te stapelen. Een paar minuten later vult de kleine kamer zich langzaam met warmte en het geluid van knapperende vlammen en krakend hout. Voor het raam draaft nog een koe voorbij en in de verte draaien de wieken van een paar verspreide windmolens langzaam hun rondjes.

En Jan heeft nog een aas in zijn mouw, die hij handig uit zijn mouw trekt als ik wil weten wat er in het kleine houten huisje zit dat op zwarte palen aan de rand van het terrein staat. "Een sauna," zegt hij, alsof er niets mis is met een ecologisch gebouwde sauna met panoramische ramen midden in de natuur. Aan het begin van het volgende seizoen kunnen gasten hier zweten en ontspannen na een wadlooptocht met uitzicht op de kwelders en daarna gezellig voor hun open haard in het Tiny House. "Veel mensen hebben het gevoel dat duurzaamheid automatisch betekent dat ze het zonder moeten stellen. Dat hoeft niet zo te zijn. Je kunt bewust omgaan met grondstoffen en toch genieten van een vakantie van hoge kwaliteit," zegt Jan, terwijl hij zijn blik tevreden over het Tiny House Village laat dwalen. Hij ziet eruit alsof hij al denkt aan de nieuwe gasten die vanmiddag arriveren. Jan Sadowski zal hen zeker ook de astronautendouche demonstreren. En hopelijk blijft hij deze keer ook droog.