Het Pietzmoor is de grootste aaneengesloten heide op de Lüneburger Heide. Cottongrass. Grote watervlakten. Blauwe heikikkers. Libellen. Dode bomen rijzen de lucht in. Lange vlonders. De heide komt heel dichtbij.

De parkeerplaats Schäferhof ligt aan de rand van het Pietzmoor. Als u zo snel mogelijk naar de heide wilt, loopt u gewoon rechtdoor naar de Pietzmoorsteg. De Heideschleife maakt echter na 300 meter een bocht naar rechts. De Heideschleife is ook bedoeld om een minder bekend deel van de heide te ontsluiten.

Soepele groene weiden rondom, omzoomd door boom- en struikruggen, die zorgen voor afwisseling en een habitat voor talloze vogels en insecten. Er is een kleine vijver op het heidepad. Idyllisch plekje aan de oever. Een korte adempauze. Kijk naar de eenden. Vlakbij de volgende spoorwegovergang gaat de Heideschleife naar links. Nu naderen we eindelijk de heide. De grond wordt zachter, hier en daar drassig. Er zijn steeds meer plukjes biezen op de weiden. Dode bomen. Dan de loopbrug over en het veen op. Kleine plassen water aan de linkerkant. Cottongrass. Verspreide heidestruiken.

De loopbrug lijkt midden in het donkere, drassige water te liggen. Lucht en wolken worden weerspiegeld in het gladde oppervlak. Viervleklibel. Vlinders. Drijvende graseilanden van verschillende grootte. Toevluchtsoord voor watervogels. Veenmos op de oevers en in het water. Stronken van dode bomen. Zonnedauw en katoengras. Met een beetje geluk kun je de veenkikkers zien, die in het voorjaar blauw kleuren.

De wandeling over de promenade is eindeloos en opent het hele veengebied. Links en rechts wisselen watergebieden elkaar af, groot en klein. De heide groeit nog steeds. De verstopte afvoerkanalen houden het regenwater tegen. Na bijna 500 meter gaat de loopbrug naar links. De grond wordt steviger. Afzonderlijke heidestruiken, kleine dennen, berken. Was dat een adder? Heel goed mogelijk. Aan de linkerkant zijn er verschillende bijna regelmatige waterplassen. Voormalige veengebieden. Zelfs na 50 jaar renaturatie zijn ze nog duidelijk herkenbaar aan hun rechthoekige vorm.

De loopbrug is meer dan 1 kilometer lang. Het diepe water verdwijnt en er zijn geïsoleerde plassen met stilstaand water. Tekenen van het groeiende hoogveen. Dennen en berken staan nog hoog. Uiteindelijk bereik je het bospad, dat ook dienst doet als dam om te voorkomen dat het water naar het oosten stroomt. Aan de linkerkant liggen nog een paar reflecterende waterpoelen. Aan het noordelijke uiteinde van de Pietzmoor is een klein gebied met heide. Het pad slingert door de heide en het grasland terug naar de parkeerplaats van Schäferhof.

Lengte: 6,3 km

Duur: 1,5 uur