UNES­CO-We­rel­derf­goed Gos­lar in de Harz

De Rammelsberg (www.rammelsberg.de/en) is een van de meest opmerkelijke industriële monumenten in Europa. De mijnbouw op de Rammelsberg gaat ongeveer drie millennia terug. In het verleden werd kopererts gedolven voor de productie van brons en in kleine hoeveelheden werd ook zilver gewonnen voor de productie van munten. Looderts werd sinds de 15e eeuw gebruikt en zinkerts en bariet waren belangrijke producten in de laatste decennia voor de sluiting.  

De mijn, die in 1988 werd gesloten, is nu een museum- en bezoekerscentrum. Hier krijgt u een uniek inzicht in de geschiedenis van de mijnbouw van het begin tot het heden. Naast vier museumhuizen biedt met name de afdeling in de mijn met verkenning van de “ondergrondse wereld” een bijzondere ervaring. De mijn-trein op het terrein neemt bezoekers mee door de geschiedenis van de mijnbouw in de 20e eeuw.

De Rammelsberg-mijn biedt boven en onder de grond uitzonderlijke vergader- en evenementsruimtes. De uitpuilende evenementenkalender rondt het uitgebreide aanbod van de Rammelsberg-mijn af.

Cisterciënzer monniken van het klooster Walkenried hadden in het begin van de 13e eeuw de eerste vijver- en slootsystemen gebouwd, mijnwerkers bouwden ze in de loop van de eeuwen verder uit. De Oberharz watermanagementsysteem was de enige energieleverancier voor de mijnbouw in de Oberharz vanaf de middeleeuwen tot het industriële tijdperk. Omdat er geen rivieren of beken op deze hoogvlakte waren, verzamelden mijnwerkers water in reservoirs via kilometerslange slootsystemen. Daar vandaan werd het naar de mijnen en hutten geleid, waar het boven en onder de grond talloze waterwielen aandreef. De mijnwerkers verwierven zo energie, om met houten pompen geïnfiltreerd water uit de groeven te pompen, om de hutten te bedienen en materiaal te transporteren.

De technische ontwikkeling van de mijnbouw in de Oberharz gebeurde hier in Europa voor het eerst. Het UNESCO Werelderfgoed bestaat uit 107 historische vijvers, 310 kilometer loopgraven en 31 kilometer waterwegen. De paden bij de loopgraven die een zeer laag hellingspercentage hebben, kunnen tijdens een korte of lange wandeltocht worden verkend zonder moeilijke beklimmingen, en bieden als beloning vaak een prachtig uitzicht op de Oberharz. Behalve het gotische cisterciënzerklooster Walkenried omvat het Werelderfgoed ook de Samson-kuil uit de 16e eeuw en drie kleine schachtsystemen uit de 19e eeuw. 

Vanwege de speciale staat van bewaring met meer dan 1500 vakwerkhuizen uit verschillende tijdperken, die zich in de oude binnenstad binnen de voormalige stadsmuur bevinden, werd de oude binnenstad van Goslar door de UNESCO onderscheiden. De geschiedenis van de stad, die rijk werd door de mijnbouw en het hoofdkwartier van de Duitse keizers was, kan bij elke stap worden ervaren, bijvoorbeeld tijdens een wandeling door de smalle geplaveide straten of tijdens een leuke stadstour (www.goslar.de/home-ned).