Als ik in de verte de heuvels van de Harz zie, kan ik nauwelijks wachten om uit de trein te stappen. Ik verheug me op een paar dagen vol avontuur in Goslar en omgeving. De historische vakwerkstad ligt in een prachtige omgeving en is dus de perfecte uitvalsbasis voor een weekendje natuur én cultuur.
Houd je van vakwerk? Dan is Goslar hét uitgangspunt voor een paar dagen in de Harz. In totaal telt de stad meer dan 1500 vakwerkhuizen. Het maakt niet uit welk steegje of straatje je inloopt; het is overal mooi. Omringd wordt het historisch centrum door de oude stadsmuur, waarvan delen zelfs nog uit de Middeleeuwen stammen. In de loop der eeuwen is het historisch centrum van Goslar perfect bewaard gebleven. Het is een van de redenen dat de binnenstad UNESCO-werelderfgoed is geworden. En dat je vandaag de dag het gevoel hebt terug in de tijd te gaan als je door Goslar wandelt.
Als ik op een zonnige namiddag door Goslar loop, is het gezellig druk op de terrassen. Daar zie ik mezelf straks ook wel zitten, maar eerst wandel ik nog wat rond. Over het Schuhhof, waar het patroon van de keien op de grond een waar kunstwerk is. En dan door de Neue Straße met een mix van rijkelijk versierde vakwerkhuizen met de zo kenmerkende houten balken en gebouwen die met grijs leisteen bekleed zijn. Zo bereik ik uiteindelijk het bouwwerk dat ook een belangrijk onderdeel van het werelderfgoed in Goslar is: de Kaiserpfalz. Het paleis werd al in de 11e eeuw gebouwd en was het thuis van meerdere keizers van het Heilige Romaanse Rijk. Je kunt je voorstellen dat hier geschiedenis werd geschreven. Objecten uit deze vervlogen tijd, zoals de originele bronzen troon, worden nu in het paleis tentoongesteld.
Flats! Bij de eerste modderige plas is mijn schone broek verleden tijd. Het is een natte start van de mountainbike-tocht door een waterrijk gebied ten zuiden van Goslar: de Oberharzer Wasserwirtschaft. Het ingenieuze waternetwerk bestaat uit 107 vijvers en een flink aantal kilometers aan kanalen en waterlopen. Ze werden meer dan 1000 jaar geleden aangelegd om energie op te wekken voor de mijnbouw. Toen de mijnbouw verleden tijd was, werd de Oberharzer Wasserwirtschaft UNESCO-werelderfgoed en nu is het een ideaal gebied om te wandelen en te mountainbiken.
Samen met een gids van OutdoorCenter Harz cross ik over smalle bospaadjes met dikke boomwortels. Nu eens fietsen we langs een van de vele waterkanalen, dan weer moeten we flink trappen om de heuvels van de Harz te trotseren. Beloond worden we tussendoor met weidse uitzichten. Erg gaaf vind ik de vijvers die als een soort langgerekte waterval aan elkaar zijn geregen, zoals de drie Pfauenteiche in Clausthal-Zellerfeld. Als ik na veertig kilometer fietsen weer terug in de bus naar Goslar zit, veeg ik de modder uit mijn gezicht. Wat een vet gebied om te mountainbiken!
De heuvelachtige omgeving van Goslar ziet er uitnodigend uit om een (mid)dagje te gaan wandelen. Dus pak ik de dag erna mijn rugzak in en trek mijn wandelschoenen aan. Als snel ben ik de stad uit en sta ik midden in het groen. Hier merk ik echt dat de Harz een middelgebergte is want je kunt behoorlijk wat hoogtemeters maken. De Rammelsberg, waar zich ook de voormalige ertsmijnen bevinden, is met een hoogte van 636 meter met recht een berg te noemen. Met bijbehorend uitzicht, zo blijkt als ik het uitzichtpunt Ramseck bereik. Vanaf hier heb je prachtig zicht op Goslar. De rotsige paadjes op de Rammelsberg doen me bijna aan alpine bergwandelingen denken. Deze route is wat mij betreft een kleine ode aan het middelgebergte in Duitsland: verassend mooi en verrassend rustig.
In Goslar kun je niet alleen omhoog, maar ook ondergronds wandelen. In de Rammelsberg werd tot in de jaren 90 erts gewonnen. Vlak nadat de mijnbouw stopte, werden de Rammelsbergmijnen UNESCO-werelderfgoed. In de jaren erna werden de mijnen toegankelijk voor bezoekers gemaakt. Je kunt er nu in met een treintje of te voet. Ik kies voor het laatste en ga met een gids mee het enorme gangenstelsel in.
Mijn ogen moeten even wennen aan het gebrek aan licht. Helm op, zaklamp in de hand en dan begint de tocht. We wandelen door donkere gangen en moeten soms bukken omdat het plafond wel heel laag is. “Kun je je voorstellen dat dit allemaal met de hand uitgehakt is?” vraagt de gids. Sporen van het harde werk bevestigen dit. De gids schijnt het licht op een sleuf in het gesteente: de plek waar de beitel het gesteente raakte. Een paar centimeter verderop wijst een andere sleuf in tegenovergestelde richting. “Dat duidt erop dat er vanuit twee richtingen werd gewerkt en de mijnwerkers elkaar hier tegenkwamen,” legt de gids uit. Fascinerend. Net als het reusachtige waterrad en de felgekleurde mineraal-afzettingen op de muren. Een bezoek aan de Rammelsbergmijnen is een klein ondergronds avontuur.
Binnen een kwartiertje met de bus of trein vanaf Goslar bereik je Bad Harzburg. Omdat deze plaats aan het bos ligt, kun je ook hier mooi wandelen. Maar in Bad Harzburg kun je de natuur ook eens vanuit een heel ander perspectief beleven! Wat dacht je bijvoorbeeld van een wandeling tussen de boomkronen? Aan de voet van de Burgberg bevindt zich het Boomkroonpad: 1000 meter lang bevind je je op één hoogte met de boomtoppen en de bosbewoners. Onderweg kun je bij 33 stations iets leren over de bomen, dieren, houtindustrie en het klimaat.
Alsof dat nog niet bijzonder genoeg is, heeft Bad Harzburg ook nog een BaumSchwebeBahn. Als ik op het platform hoog in de bomen sta en de medewerker mijn tuigje vastklikt, voel ik een kriebel in m’n buik. Zometeen hang ik twintig meter boven de grond. De man geeft me een klein zetje en daar ga ik. “Viel Spaß!” roept hij me na. En plezier heb ik. Ruim vijf minuten zweef ik relaxed tussen de boomtoppen door. Ik kan de blaadjes bijna aanraken en zie hoe een vogel op ooghoogte door de lucht scheert. Zou het zo voelen om te kunnen vliegen?
Wandelen, kamperen, fietsen, klimmen: ze wordt blij van alles dat je buiten kunt doen. Op www.duitslandactief.nl schrijft ze over actieve vakanties en duurzaam reizen in Duitsland.
